Vandaag is het moederdag en het voelt vreemd en leeg als je eigen moeder er niet meer is. Ik verloor haar eind februari dit jaar aan de vreselijke gevolgen van Parkinson. Op het moment van haar sterven stond haar zwarte maan, het meest spirituele punt in de horoscoop precies naast haar Noordknoop in tweelingen en dat vond ik erg mooi. Tweelingen is een luchtig teken en het dierenriemteken van communicatie zowel op nonverbaal en verbaal gebied. De lijn van de Noord en Zuidknoop nodigen je uit in dit leven om vanuit dat wat je aan talenten en vermogens op hebt gedaan uit vorige levens in te zetten om nieuwe kwaliteiten te ontwikkelen en volledig in te zetten tot het eind van het huidige leven. Mijn moeder was een lieve zorgzame vrouw maar kon moeilijk praten over haar boosheid, pijn en verdriet, dat had ze nooit geleerd na een zware jeugd. Maar op het moment dat ze klaar was om te vertrekken uit dit leven vanwege alle pijn en nare klachten was ze vastberaden over de manier waarop ze naar het licht wilde gaan. Op het laatste moment van haar leven was haar Noordknoop in tweelingen voltooid. Ik noemde de zwarte maan maar dat is een ander punt in de horoscoop dan de maan die iedere nacht aan de hemel staat te schijnen via het licht van de zon, deze staat symbool voor de moeder in de horoscoop. Mijn maan staat ook in het teken tweelingen en ik kon mij vroeger thuis verbaal moeilijk uiten op het gebied van boze gevoelens of frustraties. Doordat mijn moeder dat niet kon was het logisch dat ze daar mij als haar dochter ook niet mee kon helpen en hier lastig mee om kon gaan. Ik heb dit ook regelmatig terug zien komen in consulten, mensen ervaren hun moeder vaker op tegengestelde manier dan de eigenschappen van het teken waarin hun maan staat aangeven. Bij onze beide zoons staat hun maan weer in luchtteken waterman, een Uranisch vrijgevochten teken wat dingen graag anders doet liefst andersom en van vrijheid houdt. Beide hebben ook gezegd dat ik hen teveel bemoeder en zij wilde juist al van jongs af aan veel zelf doen. Ik probeer mezelf daarin af te remmen en hen de ruimte te geven. Als ik dan kijk naar de oudste met zon in tweelingen die een heel speciale band had met mijn moeder zie ik dat de cirkel rond is want hij kon alles zeggen tegen haar zo ook in zijn afscheidsgroet. Hij vertelde over de mooie ervaringen toen hij kleiner was, over haar liefde en zorg voor hem, dat was zo mooi.
Comments